Ik liz op`e koai mei myn freondinne. Ik bin sa geil as in pakje bûter yn augustus mar d`r komt wer neat fan. Ik liz me mei in stiive leuter allejer dingen yn`e holle te heljen en wylst myn mokkeltsje har hânnen rjochting myn lytse man slûpe sakket myn ereksy ôf nei it formaat fan in garnaal. Gjin gamba, né sa`n lyts Noardsé garnaaltsje. Ik skamje my dea, ik mei altyd sa graach joepe mei har. Ik bin troch myn smoesjes hinne. “Ik bin min op`e bealch leave” as “Ik ha pyn yn`e holle…” ferdoary nog ta. Ik kin wol janke…… eltse kear at ik myn freondinne oer har moaie sèfte kont stryk tink ik oan it ferhaal Henkie Rock en Roll at ik wol as net…….mar dat kin ik har toch net fertelle? Ik fiel my sa lullich…oh né…ik fiel my kut….né ek net…ik fiel my ferlèn.
Dit is wat d`r bard is.
Ik sit yn de kroeg. Moai waar en dus nocht yn in fleske kâld bier. Ik hear Blondie ‘Ring of Fire’ sjongen en dat past moai by it waar. Smûk, hast gjin wyn en gjin wolkje oan`e loft. It rint tsjin`e joune, ik wurd roppich. “Jo Bearnd, hast ek wat te haffeljen jonge? In schnitseltsje as soksawat?”
“Mei pindasaus en sambal. Séker” seit Bearnd en it is helder foar elts dat ik in fêste klant bin.
Ik sit mei in stomp steakmes en in foarke yn de taaie schnitsel om te moardzjen en yniens rûk ik Castrol Racing Oil. Myn hèrt giet iepen. ‘Ferdomme wat lekker.’ sjit it troch my hinne. Ik sjoch al myn âlde brommers oan myn eagen foarby sjitten.
Ik sjoch op fan myn schnitsel en ik sjoch in goudkleurige Zundapp foarby kommen. Mei fan die kappen om de knibbels droeg te halden. Gjin poarum. Ik wit fan wa`t dy Zundapp is. Henkie Rock en Roll, de maat fan Bouke Travolta.
Beide tinke dat se hiel wat binne. Henkie is motoarysk net yn oarder, en yn syn holle ek net en Bouke is in domme sûplap. Bouke krige de namme ‘Travolta’ doe`t `r op it doarpsfeest sa dronken as in aap op de dûnsflier stie, as in sombie wie d`r. Hie liet me ris foto`s sjen fan hoe at `r dèr stie, mei allejer jonge mokkeltsjes om him hinne dy`t him de gek oanstutsen.
“God jonge, do likest John Travolta wol heite, sa moai kinst dûnsje! En al dy froulju om dy hinne!” stuts ik him de gek oan. Fanôf die dei neamt `r himsels Bouke Travolta.
Henkie Rock en Roll spuide d`r ek net yn mar hy wie better te brûken.
Henkie waar fan in gewoane domkop Henkie Rock & Roll doe`t `r ‘Baba O`Reilly’ fan the Who sèg. Soks hie dr nea sjoen. Hwat in power heite! Âlder! As in raket èfter de kompjoeter en hy draaide Baba O`Reily dagenlang op You Tube. It ferhaal giet dat `r in dei letter nei de snelkapper op`e Legewei yn Dokkum gie, knippe en skeare en hy kocht de hiele foarried Brilcream mei. Net in minsk hat Henkie letter nog sjoen sûnder in poun Brilcream in it boskje flaaks op syn holle. Henkie begoen sich oars te klaaien, in spikerbroekje fan FK jeans. De stiksels wieden fierstente oranje, de spikerstof te blauw en d`r siet gjin enkel model yn. Mar Henkie foun dat `r de man wie. Henkie Rock & Roll wie berne. It forhaal giet sels dat`r nei Wim Mulder op it gemeentehûs yn Dokkum west hat om syn namme te feroarjen. Henkie Rock en Roll. Wim M. wie in bèste kerel (Fokke Mol hat ál syn eigen bern by Wim oanjoun) , forneamde syn eigen bern nei Mario Kempes en Raymond Poulidor. Wim wie mear fan it hurdfytsen en fuotbal dan fan musyk. It foroarjen fan Henkie syn namme waar neat, Wim sil it Henkie ùt`e holle praat haffe. Kin net misse. Wim is in ferstânnich man.
Al mei al hie Henkie ek neat mei musyk. Elts wist dat. Op Henkie Rock en Roll nei. Henkie is sa dom as oalje, kin gjin Ingelsk, at`r mei sjongt is dr stéfèst in tel te let en hy sjongt sa falsk as in kraai. Dan stiet d`r yn syn brúne leren jaske mei frânjes oan`e mouwen te beweegjen as in heale soal en lûd te oaljen, in ljochte spikerbroek broek oan omdat`r fynt dat Pete Townsend ek altyd sant oan hie. Henkie Rock en Roll hat altyd syn tambûrein mei. Hy makket –tinkt `r- deselde bewegingen as Pete Townsend. Hy huft op deselde wyze mei syn foest op it fel fan de tambûrein, hy skoddet al komt`r klear. Mar eltse beweging is twa tellen te let. Elts yn de Dancing dy`t `r tsjûge fan is laket sich slâp. Wèr Townsend nog wolris skerp út de eagen sjen koe is de blik fan Henkie mear as die fan Ozzy Osborne. Leeg. Gjiniin tús. Al in hiel skoft.
Ik haf net safolle mei Henkie. Henkie klimt fan syn brommer ôf, set `m op de middenbok, draait it bensinekraantsje dicht en hellet de kaai ut it kontaktslot. Henkie stiefelt nei binnen en hy sjocht my en hy stevent op my ôf. Ik sit net op Henkie te wachtsjen, dat ôfwaaide praat haf ik al jirren myn nocht fan. It falt my wol op dat Henkie Rock en Roll oare klean oan hat. In ljochtblauwe Terlenka broek mei sa`n knoopke op`e kontbûse, in griis besgroentsje, in feal swart kolbèrke, brúne ynstappers en hy hat de skeiding nei links. Mei Brilcream. In moai protte.
“Hey Henkie, sweet little rock and roller” siz ik tsjin him, “wat hast by`t ein opt heden jong? Hoe is it yn de wrâld fan Rock and Roll? ”
“Goedenavond meneer Mol” seit Henkie. “Ik groet u met God`s zegen.” Leutert Henkie.
Ik wit net hwat ik hear. Henkie Rock en Roll en de segen fan Gòd? Hy praat ynienen ek Hollânsk, hére hére. Heale soal.
“Do likest my hwat foroare boeke, sjochst`r hiel oars út. Moai man. Giest trouen as soksawat? Wolst in pot bier fan my hawwe?” Henkie Rock en Roll sjocht my oan. Heldere griene eagen, ik haf him nog nea sa skerp sjoen. Hy hat him skeart, rûkt sels goed en hy is skjin.
Henkie spytgniesket wat en seit: “Ik prefereer een glas wijn. Rode wijn alstublieft.”
Ik wit net hwat ik hear. Wyn, die homo! “Het hoeft geen Grande Cru te zijn hoor.” Râttelt`r troch, “Gewoon een wijntje uit het wijnjaar nul.” Ik haf fuort kramp yn myn foarholle, sa bot lûke myn wenkies me omheeg. Wat in idioat! Hy sitearet gewoan út ‘Het wijnjaar nul’ van van Kooten en de Bie`s relibandje ‘de New Positivoos’.Ik raas nei Bearnd dat`r in glès reade wyn bringe moat.
“Als je weten wilt wie Jezus was moet je denken aan een simpel glas.” Seit`r en ik sjoch de wyte flieberkes yn`e hoeken fan syn moule.
“Gjin Rock en Roll mear Henkie?” hear ik mysels stammerjen.
“Rock en Roll is fan de duivel mijnheer Mol. Ik moet er niets van hebben.” Hy begjint “Onze God is de beste.” fan de New Positivoos te sjongen. Sèft. Súver en moai en mei heldere stem. “ Muziek neemt bezit van je geest Fokke. Het gaat over seks, drogs en nakende vrouwen. En geld. Het leidt tot hedonisme en zelfbevlekking en het is immoreel. En de Heer wordt voor de gek gehouden. Muziek is het voorportaal van de hel. Rock and Roll is Géhenna. ”
“Wat!?” raas ik sawat. “Gé-watte!?”
“Géhenna Fokke, het allerdiepste gedeelte van de hel.” Wit Henkie te melden.
“Heare Kristus…” stammerje ik. Disse omkoal koe earder net twa wurden útbringe sûnder datst it paad kwytrekkest en no praat`r Hollânsk en hy is te ferstean. “Jonge, wat in omslach. Koart lyn koe elts dy wol smoare en men sèg dy leaver gean dan kommen.”
“In Petrus 4:8 staat geschreven ‘Heb elkaar voor alles innig lief, want liefde bedekt vele zonden’ Fokke. Ik weet dat je hier niets van snapt, maar ik gun ook jou de liefde van de Here.”
“Dúvelje op jonge.” kin ik allinne mar sizze ik stean mei de bek fol tosken. Ik ha nocht om him stiif te flokken mar yts hâldt me tsjin. “Do hast alles dien dat God forbean hat, en no silst it goedmeitsje? “
Henkies holle kantelt syn holle, gniesket en seit: “Oordeel niet, dan zal er niet over je geoordeeld worden. Veroordeel niet, dan zul je niet veroordeeld worden. Vergeef, dan zal je vergeven worden.” Ik haf sa starichoan nocht om Henkie te slaan. Disse lamstraal praat al wy hy in maat fan God himsels. “Henkie ouw’ man, ik bin beneid hoe`sto ta lieuwen kaam bist.”
“De mensch wikt en God beschikt Fokke.” giet Henkie troch, “Gods wegen zijn ondoorgrondelijk. Maar ik zal jouw vertellen over mijn kerstening. We doen niets en we kunnen niets zonder het kompas van de Heer te volgen. Wist u dat? De mens wikt en God beschikt. Satan is altijd aanwezig en leidt ons in verzoeking. Sodom en Gonnorea liggen op de loer. De herenliefde heeft het Dritte Reich ten onder gebracht, wist u dat? Adolf Hitler deed het met Heinrich Himmler! De duivel zoent met de paus en ze wonen in zonde samen.”
“Henkie jonge moai datst tot de Heare kommen bist. Mar wèr is it fan kommen? Bang foar Corona as soksawat?” siz ik. Ik bin sels ek wol hwat bang foar Corona.
“Neen Fokke, it had een openbaring. Een waarlijke openbaring.” Sprekt Henkie démoedich. Ik sjoch de émoosje yn syn eagen. It hat him rekke séker! “Mijn vrouw had nieuwe kleding gekocht bij Kooistra, nieuw spijkerbroekje, wat ondergoed en zo. Toen we later samen onder de douche gingen bukte ze en ik zag een pluisje in haar bilnaad. Ik pakte het pluisje en ik zag het gezicht van Jezus Christus. En toen wist ik het. Ik werd geroepen en ik heb geluisterd. Ik wil geen zondaar meer zijn.”
Ik bin ferslein, ferbaast en mear dan dot. Ik rin nei hûs. Ik ha ferlet fan treast, waarmte, in gefoel fan túskommen, geborgenheid en soks. Myn freondinne fynt it raar dat ik ynienen tegjerre mei har douche wol mar se giet mei. In lekker waarme douche sil my goed dwaan. Ik wurd d`r súver bremstich fan. Ik fiel dat dr hwat tussen myn fuotten bart. Ik sjoch de titten fan myn wiifke, ik sjoch datse har slip fan har kont strûpt en se bûget foaroer. Tussen myn fuotten komt fan alles ta libben! Ik sjoch in plúske yn har naad. Ik kin it net litte en ik pak it d`r út.
En ik sjoch it gesicht fan de Heare Jesus. Myn frou har hân fielt in slappe piemel….ik tink oan Henkie, Fyne Henkie……ik begjin sèft te gûlen….
(Wim M. bestiet echt, hy wie myn buorman en hy hie syn twa jonges echt ferneamt nei Mario Kempes en Raymond Poulidor)
fokkemol 