In een periode waarin de politiek haar ware lelijke kop eens laat zien, waarin de Capo di Tutti Capi van de legale misdaad Mark Rutte, een keer niet het onheil kon keren met zijn gemene granieten lach.
In een periode waarin het ene geloof beleden wordt in een kerk en een ander op het slagveld, in een periode waarin we onze ouders zien verkommeren in verzorgingshuizen, in een periode waarin de voedselbank booming business aan het worden is, in een periode waarin de ziektekostenverzekeraars steeds meer de dienst uit gaan maken en waarin je als chronisch zieke je inkomen mag spenderen aan hulp welke je een jaar geleden nog voor verzekerd was, een periode waarin zelfs integriteit aan inflatie onderhevig is, een periode waarin alles op zijn kop staat. In een periode waarin het Haagse pluche vergroeid is met het konthaar van de politicus en waar beloftes worden verbroken alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Ondertussen moet jij als burger het niet in je hoofd halen om een belofte te verbreken want dan ben je gezien. De opgroeiende jeugd weet al lang niet meer wat ze er van moeten denken en worden schizofreen van de twijfel welke keuze ze moeten gaan maken. Wanneer je doodziek bent zal de overheid voor je gaan bepalen wanneer het je tijd is aan de hand van een rekenmodel. Ben je economisch gezien waardevol genoeg om nog in je te investeren? Ik weet het antwoord nu al.
In een periode waarin de arbeidsmarkt definitief lijkt te worden verkwanseld aan de uitzendbranche waardoor de economie zich nooit weer zal herstellen, in een periode waarin participatie op wordt gedrongen terwijl we een jarenlange tendens van het individuele hebben gezien, in een periode waarin je als kandidaat op de arbeidsmarkt er van uit mag gaan dat je in de nabije toekomst hooguit negen maanden per jaar werk hebt, in een periode waarin het oude salon-linkse gedachtengoed door de plee werd gespoeld en we allemaal komen te creperen, een periode waarin geweld prevaleert boven gezond verstand, een periode waarin inhoudsloze woorden bepalend zijn voor wat er gebeurt, waarin beleidsmakers net zo hard liegen als criminelen. In de participatiemaatschappij kunnen we allemaal de tering krijgen en mogen we allemaal verrekken. Waarheidsvinding is een lachertje, de tv brengt swill, je kinderen worden verneukt en gehersenspoeld waar je bij zit. Als je mazzel hebt kun je er nog een beetje gezond verstand in persen maar overal waar ze komen worden ze geconfronteerd met onzin en leeghoofdigheid.
We zijn beland in de ultieme nachtmerrie waarin de overheid voor je bepaalt. De overheid weet wat goed voor je is. Denk niet na, dat wordt voor je gedaan.
Maar het wordt tijd dat we de rij voor de slachtbank eens op gaan breken.
A Better Life van the Last Resort. Luister goed, Fokke Mol wordt nog aangehaald in dit lied!
fokkemol 